ملوک آنغوز با نام هنری 'آفَت' (۱۳۱۳ تهران - دی ۱۳۸۵ تهران) خواننده موسیقی مردمی ایرانی بود. آفت در طول سال‌های دهه چهل خورشیدی، همراه با مهوش و شهپر، یکی از سه خواننده عامه‌پسند و پرطرفدار ایران بود. بانو آفت را رقیب مهوش خواننده مردمی کافه‌های تهران می‌دانستند، اما لقب بلبل شرق در تئاترها و کافه کاباره‌ها فقط متعلق به آفت بود. کار خوانندگی را در کافه‌های ساز و ضربی لاله زار شروع کرد.

معصومه عزیزی بروجردی یا مَهوَش (زادهٔ زمستان ۱۲۹۹ در بروجرد – درگذشتهٔ ۲۶ دی ۱۳۳۹ در تهران) یکی از خوانندگان زن ایرانی در سبک موسیقی کوچه‌بازاری (عامیانه یا لاله‌زاری) در دههٔ ۱۳۳۰ خورشیدی بود. این هنرمند از چهره‌های کاباره‌ای تهران بود. مهوش در آغاز در محافل و مجالس خصوصی و عروسی‌ها برنامه داشت ولی بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در نخستین کابارهٔ مدرن تهران یعنی کافه جمشید به روی صحنه رفت.

عصمت باقرپور پنبه‌زن بابُلی (زاده ۷ اسفند ۱۳۰۳ در بابل، درگذشته ۱۱ شهریور ١٣٨٣ در تهران) با نام هنری دلکش، خواننده سبک موسیقی سنتی اهل ایران است که از او به عنوان «زن حنجره طلایی» و «بانوی آواز ایران» یاد می‌شود. نام هنری «دلکش» را روح‌الله خالقی برای او برگزید؛ دلکش نام گوشه‌ای از دستگاه ماهور است. او ترانه‌هایش را تنها به دو زبان فارسی و مازندرانی خوانده است. وی همچنین به ترانه‌سرایی هم می‌پرداخت و این کار را با تخلص «نیلوفر» انجام می‌داد. از جمله ترانه‌هایی که او خود نوشته و خوانده، ترانه «ساز شکسته» است.
 

مجتبی میرزاده (۱۳۸۴-۱۳۲۴) نوازنده ویلون، کمانچه، سه تار و آهنگساز کلاسیک، سنتی و پاپ، زاده کرمانشاه.وی برای هنرمندان بسیاری آهنگ ساخته است. آثار وی بویژه در موسیقی کردی در زمرهٔ شاهکارهای این موسیقی قلمداد می‌شوند. وی همچنین آهنگ‌سازی فیلم‌های بسیاری را بر عهده داشت.او را یک نابغه تمام عیار موسیقی می توان نامید.

صمد بردیده معروف به صمد عقاب خواننده فولکلوریک اهل شیراز بود. وی متولد ۱۳۱۹ بود و از سال ۱۳۴۰ به صورت رسمی وارد عرصه هنر خوانندگی شد. اجراهای او بعد از انقلاب اسلامی با نام صمد بردیده طی دو کاست به نامهای سرو ناز و کوک مست منتشر شد. صمد عقاب در ششم آذر ۱۳۷۴ در سانحه رانندگی بدرود حیات گفت.

سید جواد بدیع زاده خواننده، موسیقیدان و نواساز ایرانی در سال ۱۲۸۱ شمسی در تهران به دنیا آمد. وی موسیقی ردیف سنتی و گوشه‌های بی‌شمار آن را از پدر و نیز از دایی خود «میرزا یحیی سعید واعظین» که او نیز از واعظان مشهور زمان خود بود، فرا گرفت. بدیع‌زاده با افتتاح رادیو به جمع هیات ارکستر آن زمان رادیو پیوست و در کنار هنرمندانی چون «حسین تهرانی»، «مرتضی نی داوود»، «حبیب سماعی» و «استاد ابوالحسن صبا» آثار مشهوری را در حوزهٔ موسیقی ایرانی پدید آورد. بدیع‌زاده سال‌ها عضو شعر و موسیقی رادیو تهران بود.

بهمن علاالدین معروف به مسعود بختیاری (۱۳۱۹-۱۳۸۵) خواننده ترانه‌های محلی بختیاری‌ها با گویش بختیاری بود. او در سال ۱۳۱۹ در مسجد سلیمان و در خانواده ای پرجمعیت، سنتی متولد شد. بهمن علاءالدین زاده منطقه عشایری لالی از توابع مسجد سلیمان بود و طبیعتاً صداهای ناب ایل در گوشش موج می زد.از این مهم تر، رویکرد آگاهانه وی به احیای آوازهای بومی با اشعاری جدید است.مسعود بختیاری در طول عمر خود هیچ گاه زنی اختیار نکرد و پس از بازنشستگی نیز در جمع خانوادگی خواهرش در کرج می زیست. وی پسدر "صبحگاه روز جمعه، پس از ۶۶ سال زندگی بدون حاشیه، در بیمارستان" کسری" جهانشهر این شهر دار فانی را وداع گفت...

فریدون فرخزاد (۱۵ مهر ۱۳۱۷ در تهران - ۱۶ مرداد ۱۳۷۱ در بن آلمان) شاعر، برنامه‌ساز رادیو و تلویزیون، خواننده، مجری تلویزیونی و رادیویی، ترانه‌سرا، آهنگساز، بازیگر و فعال سیاسی ایرانی معترض به حکومت جمهوری اسلامی ایران بود که با سلاخی‌شدن به قتل رسید. قتل او به نیروهای امنیتی دولت جمهوری اسلامی ایران نسبت داده شده‌است. وی برادر فروغ فرخزاد شاعر معاصر ایرانی بود.

اود مقامی زاده 1318 در تهران یکی از معروف ترین و محبوب ترین خوانندگان سبک کوچه بازاری و عامه پسند مردمی قبل از انقلاب ۵۷ ایران بود.او ورزشکار بود و در رشته ی پرورش اندام فعالیت داشت.او به‌همراه افرادی هم‌چون سوسن، نعمت‌الله آغاسی از هنرمندان شاخص سبک کوچه بازاری به‌شمار می‌آمدند.

عباس مهرپویا (۱۳۰۶ تهران - ۲۱ خرداد ۱۳۷۱ تهران) خواننده و نوازنده ایرانی بود.عباس مهرپویا زندگی هنری خود را با تئاتر آغاز کرد و در نمایش‌های معروف دهه ۲۰ و ۳۰ مانند فردوسی تفکری و جامعه باربد بازی می کرد.او با نخستین قطعه خود به نام مرگ قو با استقبال فراوانی روبرو شد، قطعه ای که باب تازه ای در موسیقی پاپ ایران باز کرد.او در ۲۱ خرداد ۱۳۷۱ در اثر ابتلا به سرطان درگذشت.